วิธีการทำเดดลิฟและข้อผิดผลาดที่ควรระวัง

แยกเท้าทั้งสองข้างออกให้กว้างเท่าความกว้างของสะโพก

แยกเท้าทั้งสองข้างออกให้กว้างกว่าความกว้างของสะโพก

เราต้องแยกเท้าให้มีความกว้างเท่ากับความกว้างของสะโพกเพื่อให้เราสามารถใช้กล้ามเนื้อได้ตรงจุดในการทำ ซึ่งโดยมากที่พบคือเรามักจะแยกเท้าให้กว้างเท่ากับความกว้างของหัวไหล่ซึ่งเป็นความกว้างของเท้าในท่าสควอท

ปลายเท้าให้ชี้ไปด้านหน้า

ปลายเท้าชี้ไปด้านข้าง

ปลายเท้าของเราต้องชี้ไปด้านหน้า ซึ่งโดยมากที่พบคือเรามักวางปลายเท้าชี้ไปด้านข้างซึ่งเป็นตำแหน่งการวางเท้าในท่าสควอท

วางน้ำหนักไว้ที่ส้นเท้าตลอดระยะเวลาในการทำ

เคลื่อนน้ำหนักออกจากส้นเท้า ณ ขณะใดขณะหนึ่งในการทำ

การทำเดดลิฟน้ำหนักตัวจะต้องอยู่ที่ส้นเท้าตลอดเวลา เพราะการที่น้ำหนักอยู่ที่ปลายเท้าจะทำให้น้ำหนักตัวและอุปกรณ์ไปกองอยู่ด้านหน้า สูญเสียการทรงตัวหน้าจะคว่ำลง และยังทำให้หัวเข่ารับน้ำหนักมากทำให้หัวเข่าได้รับการบาดเจ็บ

ลำคอตั้งตรงตามแนวสันหลังตลอดระยะเวลาในการทำ

แหงนหน้าหรือก้มหน้า ณ ขณะใดขณะหนึ่งในการทำ

ลำคอมีกระดูกต้นคอที่เป็นส่วนหนึ่งของกระดูกสันหลัง เราจะต้องวางคอให้ตรงตามแนวกระดูกสันหลังตลอดขณะทำ

หลังจะต้องตรงไม่มีการเปลี่ยนรูปตลอดระยะเวลาในการทำ อกผาย ไหล่เปิด

หลังงอหรือเปลี่ยนรูป ณ ขณะใดขณะหนึ่งในการทำ ไหล่งุ้ม

หลังงอ ไม่ว่าจะนั่งหลังงอ เดินหลังงอ จะทำให้ปวดหลัง ยิ่งขณะออกกำลังกายด้วยแล้ว เพราะอุปกรณ์ที่เรายกมีน้ำหนักดึงให้ไหล่เราตก ยิ่งจะทำให้หลังได้รับบาดเจ็บ เพราะฉนั้นการที่หลังตรง อกผาย ไหล่เปิด ขึ้นจึงเป็นสิ่งสำคัญที่สุดในการทำเดดลิฟ หลังจะต้องตรง ไม่มีการเปลี่ยนรูปทั้งตลอดการยกขึ้นและวางลง

ดึงสะบักหลังเข้าหากัน

ไม่ดึงสะบักหลังเข้าหากัน

ในการดึงน้ำหนักขึ้นจากพื้นในท่าเดดลิฟเราต้องดึงสะบักหลังเข้าหากัน ซึ่งจะทำให้เรามีพลังในการยก และรักษาหลังไม่ให้เกิดการเปลี่ยนรูปขณะทำได้ หากเราไม่ดึงสะบักหลังเข้าหากัน เมื่อเราใช้น้ำหนักค่อนข้างมากในการทำจะมีผลทำให้หลังของเราเปลี่ยนรูปเกิดการบาดเจ็บในภายหลังได้ ซึ่งโดยมากเกิดขึ้นหลังจากปล่อยน้ำหนักลงบนพื้นแล้วต้องการต่อท่าเดิม อย่าลืมดึงสะบักเข้าหากันก่อนการทำทุกครั้ง

สะโพกเชิด

สะโพกตก

การที่สะโพกตก จะทำให้หัวเข่าชึ้ไปด้านหน้า จะทำให้เราใช้เข่าในการยกอุปกรณ์แทนที่เราจะใช้กล้ามเนื้อขา สะโพก และหลังส่วนล่าง ทำให้ปวดเข่า เราจะใช้วิธีการผลักหัวเข่าไปด้านหลัง ให้หัวเข่าตรงไม่แอ่น จะทำให้สะโพกเราเชิดขึ้น ไหล่โน้มไปด้านหน้าอัตโนมัติ

บาร์เบลแนบกับลำตัวตลอดระยะเวลาในการทำ

บาร์เบลอยู่ห่างจากตัว

ในท่าเตรียมการที่บาร์เบลอยู่ไกลจากลำตัวจะทำให้เราเอื้อมไปยกและเกิดการใช้แขนและหลังในการยกแทนที่จะได้ใช้กล้ามเนื้อในการยก ทำให้ปวดหลัง แก้ไขโดยให้เราเดินเข้าไปหาบาร์เบลให้ชิดกับลำตัวมากที่สุด และในขณะยกน้ำหนักขึ้นมาบาลานน้ำหนักไว้ที่ส้นเท้า แล้วให้บาร์เบลแนบลำตัวตลอดเวลาจนกระทั่งจบท่า

ยกน้ำหนักขึ้นมาด้วยกล้ามเนื้อลำตัว แขนจึงตรงตลอดเวลาขณะทำ

ยกน้ำหนักขึ้นมาด้วย กล้ามเนื้อแขน จะเห็นได้จากแขนที่งอ

ซึ่งเป็นลักษณะโดยธรรมชาติเวลาเราหยิบของจากพื้น แต่ในการออกกำลังกายด้วยท่าเดดลิฟเป็นการออกกำลังกายในส่วนของขาและหลังส่วนล่างซึ่งเป็นกล้ามเนื้อมัดใหญ่เราจำเป็นต้องยืดแขนให้ตรงตลอดเวลา และหากงอแขนขณะทำจะทำให้เราไม่สามารถทำน้ำหนักในการยก และหากเราใช้น้ำหนักมากในการยกก็จะทำให้หลังงอเกิดอาการบาดเจ็บที่หลังภายหลังการออกกำลังกาย

ในท่าจบ: ยืดลำตัวตรงหัวไหล่ สะโพก หัวเข่า และข้อเท้าอยู่ในแนวเดียวกัน

ในท่าจบ: แอ่นลำตัว หัวไหล่แอ่นไปด้านหลัง

เราอาจจะเคยเห็นนักกีฬาในการทำเดดลิฟในท่าจบนักกีฬาแอ่นตัวไปด้านหลัง ซึ่งในความเป็นจริงเราไม่จำเป็นต้องทำเช่นนั้นเพราะไม่เป็นผลดีต่อหลังของเรา ในการทำเดดลิฟหลังจะต้องตรงตลอดเวลา การที่นักกีฬาทำเช่นนั้นก็เพื่อให้ผู้ตัดสินเห็นอย่างชัดเจนว่านักกีฬาได้ทำท่าเดดลิฟที่สมบูรณ์แล้วและนับเป็นคะแนนให้กับนักกีฬา เพราะการทำท่าเดดลิฟที่สมบูรณ์คือเราจะต้องยืดตัวให้สุดหากนักกีฬาไม่ทำให้ชัดเจนมีโอกาสที่ผู้ตัดสินไม่นับการทำครั้งนั้นเป็นคะแนน